الماسها می درخشند...! ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() تکنیک هایی برای کاهش تنش در خانواده
![]() برای داشتن یک زندگی گرم و آرامش بخش، باید زن و مرد دنیا را از دریچه و دیدگاه یکدیگر مشاهده کنند و بذر امید و محبت را در دل هم بنشانند تا بتوانند خوشبختی را با تمام وجود احساس کنند. توصیه های کاربردی به مردها در منزل1-در مقابل همسر خویش، گرفتاری های روزانه و حوادث تلخ و ناگوار زندگی را با اخم و چهره ی عبوس مطرح نکنید، چون ریشه های ناامیدی را در دل او پرورش می دهید. 2 -هدیه، مهر و محبت را زیاد می کند. به مناسبت های مختلف برای همسر خود هدیه ای هر چند کوچک خریداری و با چهره یی گشاده شاد و خندان و با طیب خاطر به او تقدیم کنید. 3-چنانچه کمبودی در منزل مشاهده می شود، با کمال محبت و خوشرویی تذکر دهید. 4-در حضور همسر خود، به هیچ وجه از زنان دیگر تمجید نکنید و توانایی های آنها را به رخ وی نکشید، چون باعث عقده ی حقارت در او می شود. 5-به بستگان همسر خود، مانند: پدر و مادر و سایر اقوام وی احترام بگذارید و برای دعوت آنان به خانه ی خود قبل از همسرتان اقدام کنید. 6-هرگز از معاشرت همسر خود با بستگان صالحش جلوگیری نکنید و در معاشرت و دید و بازدید با بستگان وی پیش قدم باشید. 7-با بستگان خود نزد همسرتان در گوشی صحبت و نجوا نکنید، چون بذر شک را در او پرورش می دهید. 8-هیچ گاه همسر خود را به ویژه نزد بستگانش تحقیر نکنید، توهین و بی احترامی به همسر، از صفا و صمیمیت در زندگی زناشویی می کاهد. 9-هیچ گاه خود را برتر از همسر خود معرفی نکنید. سعی کنید «من» و «تو» در زندگی زناشویی نباشد. کلمه ی «ما» به زندگی گرمی و لذت می بخشد. 10-وقتی همسر شما عصبانی است، او را با مهر و محبت آرام کنید، چون او مهربانی را در شما جستجو می کند. 11-برای رفتن به میهمانی و گردش، سعی کنید همراه فرزندان و همسر خود باشید و پیشنهاد همسر خود را در این مورد به علت کار و خستگی رد نکنید. 12-امتیازات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... فامیل خود را در صورتی که با همسر شما فاصله ی اجتماعی و طبقاتی دارند، مطرح نکنید. 13-کارهای همسر خود را هر چند کوچک، تحسین کنید. تمجید و ستایش زن به علت روح لطیف و مهربانی که دارد، کلید کامیابی در زندگی زناشویی است. 14-در قبال همسر خود، در امور مختلف قدرت نمایی نکنید. 15-زحمات و هزینه هایی را که برای پذیرایی خویشاوندان همسر خود صرف می کنید، هیچ گاه بر زبان نیاورید. 16-همسر خود را در خانه محصور و محدود نکنید و او را از دستیابی به شادی ها محروم نکنید. 17-شادی و خنده های خود را در محل کار خود جا نگذارید و فراموش نکنید که همسر شما در خانه نیز نیازمند شادی و خنده های شماست. ![]() 18-کمک کردن در انجام کارهای منزل را فراموش نکنید و بدانید همان مقدار که شما در خارج از منزل خسته می شوید، زن هم در منزل، از کارهای خانه خسته می شود و نیازمند مساعدت و قدردانی است. توصیه های کاربردی به زنان در خانه1-در کلیه موارد معیشت اعم از تملک، درآمد و ... از کلمه «ما» استفاده کنید نه «من» و «تو»، زیرا پس از عقد، زندگی مشترک شروع شده و دیگر من و تو مطرح نیست. 2-در مقابل همسر خود هر چند که حق با شما باشد، لجبازی و اصرار نکنید. 3-همسر خود را به خصوص در مقابل بستگانش تحقیر نکنید و از تعریف و تمجید بستگان خود در مقابل آنان پرهیز کنید. 4-از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهیزید، زیرا محبت را از بین می برد. 5-چنانچه کمک هایی از طرف بستگان شما به همسرتان شده، آنها را به رخ او نکشید. 6-با دوستان و آشنایان همسرتان در معاشرت ها، بیش از حد معمول گرم نگیرید. 7-همسر خود را در معاشرت با اقوامش محدود نکنید. 8-در رفت و آمد و معاشرت با بستگان شوهر خود، پیش قدم باشید. 9-به بستگان نزدیک همسر خود (مادر شوهر، پدر شوهر، برادر و خواهر شوهر و ...) بیش از خویشاوندان دیگر احترام بگذارید. 10-زحماتی را که برای پذیرایی خویشاوندان همسر خود متحمل شده اید، به رخ او نکشید. 11-چنانچه درآمدی دارید و برای زندگی هزینه می کنید، آن را بازگو نکنید و در مصرف آن طبل جداگانه نزنید. 12-از مردان دیگر نزد همسرتان تمجید نکنید، هیچ مردی را بر همسرتان ترجیح ندهید و در گفتار این موضوع را رعایت کنید، زیرا هر فردی توانمندی های خاص خود را دارد. 13-برای انجام درخواست های خود، با همسرتان با خشونت و آمرانه برخورد نکنید. 14-برای برآوردن نیازمندی های خود از نظر مادی و غیر مادی، امکانات همسرتان را در نظر بگیرید و او را تحت فشار قرار ندهید. 15-خود را برای همسرتان بیارایید و بهترین و تمیزترین لباس خود را در مقابل او بپوشید. 16-در مقابل همسر خود با حالت افسرده و اخمو حاضر نشوید، از او در موقع ورود به خانه با لبخند و چهره ای شاد و خندان استقبال کنید. 17-پس از مراجعت همسرتان به خانه، کارهای خود را حتی الامکان کنار بگذارید، در کنار او بنشینید و با سخنان خوشایند و به گرمی از او پذیرایی کنید. 18-در مواقعی که همسرتان از نظر روحی آماده نیست، درخواست های خود را مطرح نکنید. 19-در موقع خروج از خانه، او را بدرقه کرده و با گرمی از او خداحافظی کنید.
خلاصه کلام، برای داشتن یک زندگی گرم و آرامش بخش، باید زن و مرد دنیا را از دریچه و دیدگاه یکدیگر مشاهده کنند و بذر امید و محبت را در دل هم بنشانند تا بتوانند خوشبختی را با تمام وجود احساس کنند.
منبع: نشریه 7 روز زندگی شماره 83
موضوع مطلب : والدین موفق، شنوندگانی خوب
بسیاری از والدین، با اینکه انرژی و وقت زیادی را برای فرزندان خود صرف میکنند، از نحوه تربیت و عملکرد آنها راضی نیستند و به دلیل اینکه از نظر خود، تلاش کافی را در جهت پرورش فرزندانشان کردهاند، انگشت اتهام خود را به سمت کودکان و گاهی نیز جامعه میگیرند.
![]() آنها معتقدند که در تربیت فرزندان خود کوتاهیای انجام ندادهاند و حتی با فرزندان خود رابطه عاطفی خوبی نیز دارند و اصلاً درک نمیکنند که چرا کودکان به نصایح آنها گوش نداده و تغییر چندانی در رفتار و کردار آنها صورت نمیگیرد. امروزه روان شناسان به این نتیجه دست یافتهاند که این پدر و مادرها، رابطهای یک طرفه با فرزندان خود دارند. آنها تمام وقت وتوان خود را برای بهتر شدن بچههایشان به کار میگیرند ولی به دلیل بی توجهی به بازخوردهای این رابطه، بازهم به کار خود ادامه میدهند بی آنکه براساس نیاز و توانمندیهای فرزندان خود، مرحله بعدی رابطه را تعریف نمایند. والدین موفق، شنوندگانی خوبیک والدخوب، به حرفهای فرزند خود گوش میدهد و از طریق آنها به افکار و احساسات و حتی نیازمندیهای او پی میبرد و در نتیجه بهتر میتواند به تربیت او بپردازد. کودکان عاشق پدر و مادرهایی هستندکه شنوندگانی خوب میباشند. آنها دوست دارند که والدینشان به حرفهای آنها خوب گوش دهند و همین امر نیز کمک میکند تا آنها تمایل بیشتری به عمل کردن به حرفهای والدین خود داشته باشند. در ذیل به چند نکته مهم در مورد تبدیل شدن به یک شنونده خوب اشاره میکنیم. با تمام وجود گوش بده!والدین باید تلاش کنند تا با تمام وجود به حرفهای فرزند خود گوش دهند. البته یکی از اصلیترین گلایه های پدران و مادران، حرف زدن زیاده از حد فرزندانشان است. آنها معتقدند تا زمانی که به آنها اجازه دهند، بی وقفه حرف میزنند. بهترین کار این است که از سنین چهار، پنج سالگی به بعد که بچهها توان تجزیه و تحلیل حرفهای والدین را مییابند، برای گوش کردن به حرفهای آنها زمانی را تعیین کنید و در آن زمان با تمام وجود دقت خود را به کودکتان اختصاص دهید مثلاً بگویید هر شب از ساعت 5/7 تا 8 به حرفهای تو گوش میدهم. حرفش را قطع نکن!متأسفانه بسیاری از والدین با اینکه زمان را به فرزند خود اختصاص میدهند ولی مدام حرف او را قطع کرده و رشته سخن را به دست میگیرند و به نصیحت کردن او میپردازند. این کار علاوه بر اینکه اعتماد به نفس کودکتان را از بین میبرد، حس ناخوشایندی را نیز به او منتقل میکند و در نتیجه این نوع برخورد، نه تنها رابطه والدین با فرزند بهبود نمییابد بلکه حس سرخوردگی و خشم و عدم اطمینان نیز در کودک بروز میکند. کودکان عاشق پدر و مادرهایی هستندکه شنوندگانی خوب میباشند. آنها دوست دارند که والدینشان به حرفهای آنها خوب گوش دهند و همین امر نیز کمک میکند تا آنها تمایل بیشتری به عمل کردن به حرفهای والدین خود داشته باشند.
به فرزندت نگاه کن!در هنگام حرف زدن با فرزندتان به او نگاه کنید. بسیاری از والدین به ظاهر به حرفهای فرزند خود گوش میدهند در حالیکه حواسشان جای دیگری است. این کار کودک را عصبی میکند و پیام بی اهمیت بودن را به او منتقل میکند. بهترین کار در این زمینه این است که در طول صحبت، تماس چشمی خود را با او حفظ کنید. روان شناسان حتی توصیه میکنند که در صورت تمایل کودک، دستان او را نیز در دست خود بگیرید تا حس نزدیکی و توجه به فرزند بیشتر منتقل گردد. طعنه زدن ممنوع!در پاسخ به سوالات فرزندتان جوابهایی را به او دهید که فضای ادامه صحبت را نیزحفظ کند. شما با پاسخهای طعنه آمیز یا نصیحت گونه، فقط او را عصبی میکنید و این گونه جوابها، کودک را وادار به مقاومت بیشتر و گاهی نیز لجبازیهای شدید میکند. ![]() اگر خواهان تغییر مثبت در فرزندتان هستید، مراقب انتخاب کلمات و نحوه بیان آنها باشید. یادتان باشد شما در باطن، از صمیم قلب به دنبال بهبود رابطه یا کمک به فرزندتان هستید ولی انتخاب و بکارگیری اشتباه کلمات، شما را از مسیر اصلیتان دور میکند. به تمام حرفهایش گوش بده!به حرفهای هر چند بی اهمیت فرزندتان نیز گوش دهید. متأسفانه بسیاری از والدین فکر میکنند که اگر زمانی را به گفتگو با فرزند خود اختصاص میدهند، حتماً باید در مورد مسائل بسیار مهم البته از نظر خود آنها صحبت کنند و حرف زدن در مورد مسائل دیگر را بی ثمر میدانند. امّا بد نیست بدانیم که فرزندان ما، حداقل دو یا سه دهه از ما کوچکتر هستند و دغدغههای ذهنی آنها با ما بسیار متفاوت است و شاید حرفهای بی اهمیتی که آنها میزنند، بخشی از ذهنشان را درگیر کرده باشد به گونهای که فرصت اندیشیدن به مسائل مهمی که ما فکر میکنیم را نداشته باشند. به طور کلی برای تبدیل شدن به یک والد خوب، شرط اول داشتن گوش شنوا است. هرگز از فرزندتان توقع نداشته باشید که شنونده مطلق باشد. گاهی به او نیز فرصت حرف زدن دهید و صبورانه به آنچه در درونش میگذرد گوش داده و به او این اطمینان را دهید که همیشه دوستش دارید، حتی اگر حرفهایش مورد قبول شما نباشد. البته تمام سعی خود را کنید تا عملکرد شما نیز همانند حرفهایتان باشد و به گونه ای برخورد نکنید که کودک از درد دل کردن با شما پشیمان شود.
باشگاه کاربران تبیان – ارسالی از: taghvimiموضوع مطلب : اگر پسر نوجوان دارید، بخوانید
نوجوانی یکی از حساسترین و بحرانیترین دوره های زندگی است که اگر نوجوان، توانایی و مهارت کافی برای گذر از آن را نداشته باشد، آیندهاش به خطر میافتد.
![]()
چیزی که در این میان مهم است، نقش والدین در گذر صحیح و سالم نوجوانان از این دوران بحرانی است. شاید بتوان یکی از مهمترین مسوولیتها و وظایف و حقوقی که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند را وظیفه تربیتی آنها به شمار آورد. وظیفهای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجهاش آیندهای درخشان و مطمئن برای فرزندان است. نکته دیگر اینکه فرزندان پسر به خاطر پسر بودن شان و اینکه نسبت به دختران محدودیت کمتری دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بیشتری هم تهدیدشان میکند و این تهدید، مسوولیت والدین را سنگینتر میکند. حالا اگر میخواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول آینده جسمی و روانی پسران خود را تأمین کنید، رعایت این نکات را فراموش نکنید: 1) پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی میتوانند رفتارهای پرخطر را به فرزندان شان بیاموزند. نتیجه تازهترین تحقیقاتی که محققان روی بیش از 2 هزار نوجوان که به مصرف سیگار و مواد مخدر و... اعتیاد داشتند، نشان داده که 40 تا 60 درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموختهاند. بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، عدم استعمال آنها توسط والدین و به ویژه در منزل است. 2) شما نمیتوانید از نوجوان تان توقع داشته باشید که مدام در محیطهای آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد. بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده میکنند، خودداری کنید. بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحتها و توصیههای همیشگی گلایهمندند و فکر میکنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آنها.
3) با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغ گویی، خشم و عصبانیت بی موقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوان تان باشید. 4) بسیاری از پدران دوست دارند آیندهای که برای خود متصور بودند و به آن نرسیدند را برای پسرانشان ترسیم کنند، اما خیلی از افسار گسیختگیها و فاصلههای بین والد و فرزند از همین جا شروع میشود. شما به عنوان یک پدر خوب، فقط وظیفه شناساندن راههای صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقهمندیهایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید. ![]()
5) بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحتها و توصیههای همیشگی گلایهمندند و فکر میکنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آنها. شما میتوانید با خریدن انواع کتابها یا فیلمهای آموزنده، فرزند خود را نسبت به مسایل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید. 6) پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه همسالان دارند و نگرانی بسیاری از والدین، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آنهاست. شما برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، میتوانید هر چند وقت یک بار، یک مهمانی دوستانه ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانوادههایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. شما میتوانید برای تسلط بیشتر به روابط فرزندتان هم، ماهی یک بار، یک برنامه کوهنوردی با دوستان فرزندتان و خانواده آنها بچینید. 7) از تحقیر، توهین یا مقایسه کردن پسرتان با دیگران به شدت پرهیز کنید، چون انجام این اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آنها در آینده میشود و این گونه فرزندان تحقیر شده بعد از رسیدن به استقلال سعی میکنند که با توسل به زور وجود و قدرت شان را به دیگران اثبات کنند. 8) پسران، پدران آیندهاند و باید مسوولیت پذیر بار بیایند. بنابراین انجام برخی از کارهای خانه، حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند را هم به عهده پسرتان بگذارید. کارهایی مانند خرید نان یا گذاشتن کیسه زباله بیرون از منزل. با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغ گویی، خشم و عصبانیت بی موقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوانتان باشید.
9) پسران در سنین نوجوانی علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند، بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود میکنند. در مواجهه با این گونه مسایل، شما نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع کنید بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب، او را تشویق به پذیرفته شدن از راههای دیگری غیر از تغییر ظاهر غیر متعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقهاش را به صورت حرفهای ادامه دهد و موفقیتها و قهرمانیهای پیاپیاش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد. 10) آزادی مفرط ، بیشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمینهای و برآورده کردن همه نیازهای او، فردی متکبر و خودخواه از او میسازید و موجب میشوید که او فکر کند در همه مکانها و زمانها، هر کاری که دلش بخواهد میتواند انجام دهد و وقتی در طی زندگی با مسایلی غیر از آنچه باب میل او است روبه رو شود، یأس و ناامیدی سراسر وجودش را فرا میگیرد و عاقبت این نوجوانان چیزی نمیشود جز احساس پوچی و... ![]() بنابراین گاهی حتی اگر میتوانید هم به دلایلی، از برآورده کردن نیاز فرزندتان خودداری کنید یا شرایط آزادی بیش از حد را برایش فراهم نکنید. هیچ دلیلی وجود ندارد که نوجوان 12 یا 13 ساله شما، تنهایی با دوستانش به مسافرت برود یا در مهمانیهایی که تا نیمه شب طول میکشد شرکت کند. 11) پسرها، عهدهدار چرخاندن چرخ مالی و اقتصادی زندگی در آینده هستند. بنابراین بهتر است که پدران، آنها را با مسایل و مشکلات مالی و حساب و کتاب و نحوه صحیح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجوانی پس انداز کردن و صرفه جویی را به آنها یاد دهند. 12) این یک باور غلط است که دخترها بیشتر از پسرها به محبت نیاز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمایت عاطفی خانوادهشان احتیاج دارند. پس وظیفه یک پدر یا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعایت تعادل و عشق ورزی به همه فرزندان است. 13) معمولاً پسرها با پدران شان راحتترند و بهتر میتوانند مشکلات شان را با آنها در میان بگذارند. بنابراین به عنوان یک پدر مسوول، روزی یک ساعت از وقت تان را به پسرتان اختصاص دهید و او را در راه حل مشکلاتش یاری کنید. فقط حواس تان باشد که خشونت و پرخاش، جایی در راهنماییهایتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشیمان نشود و مشکلاتش را خارج از خانه و به روشهای نادرست حل نکند. 14) پسربچهها علاقه شدیدی به بازیهای خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتیهای جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او برای ساعتها بازی با کامپیوتر خودداری کنید. 15) بد نیست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشید و دورادور بدانید که او پولهایش را چه طور خرج میکند. شاید باور نکنید اما خرید سیگار میتواند به سادگی خریدن یک بسته آدامس یا پفک باشد! پسربچهها علاقه شدیدی به بازیهای خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتیهای جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او برای ساعتها بازی با کامپیوتر خودداری کنید.
16) به پسرتان بیاموزید که زورگویی و قلدری راه معقول و پسندیدهای برای رسیدن به خواستهها نیست. بنابراین بهتر است برای حل مشکلاتش راههای منطقی و آرام را پیش گیرد تا محبوبیت اش پیش اطرافیان بیشتر شود. 17) پسرها به خاطر موقعیت خانوادگی خاصی که در آینده دارند و باید مسوول و مدیر یک زندگی شوند، نیاز زیادی به اعتماد به نفس بالا دارند. شما میتوانید با سپردن کارهای مهم به پسرتان و گفتن این جمله که: «من میدانم تو به بهترین شکل ممکن این کار را انجام میدهی.»، اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و حس مفید بودن را به او القا کنید.
18) با مسوولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشید تا بتوانید از تغییرات احتمالی روانی یا تحصیلی فرزندتان خبردار باشید. 19) برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنسش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاقش بچسبانید و حتماً ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنید و اگر دیدید که او از حدش تجاوز کرد، بنا به روحیاتش، تنبیه یا تشویقی برایش در نظر بگیرید تا بهتر شرایط خانواده را بپذیرد. 20) جوری رفتار نکنید که فرزندتان احساس کند برای هر کاری باید نظر شما را رعایت کند و حق انتخاب در هیچ زمینهای را ندارد، این رفتار او را سرخورده میکند. انتخاب رنگ اتاق، لباس یا نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید. 21) هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچکترتان به پسرتان نگویید که تو بزرگی یا پسری و این رفتارها از تو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندان تان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را هم رعایت کنند. منبع: روزنامه سلامت موضوع مطلب : این پدر و پسر، رفیق یکدیگرند!راههای بهبود روابط پدران و پسرانچگونه میتوانید با پسرتان رابطه بهتری داشته باشید؟ قطعاً یکی از مهمترین نقشهای مردان در زندگی، نقش پدر بودن است. پدر در زندگی پسر، نقش بسیار مهمی را ایفا میکند.![]() پسرها به گفتار و رفتار پدرشان نگاه و از آن تقلید میکنند. آنها به پدرشان به دیده احترام نگاه میکنند و اعمال و رفتار او را معیار خوبی و بدی قرار میدهند و از آنها الگو برمیدارند. به عبارت بهتر، پسرها از گفتار و رفتار پدرشان درس زندگی، رفتارهای مردانه، همسرداری، آداب و معاشرت با دیگران، مقاومت در برابر مشکلات، احترام گذاشتن به افراد خانواده و اجتماع، راه و رسم زندگی و نیز معنویت را یاد میگیرند. آیا میدانید که رفتار و گفتار شما به عنوان پدر، روی رفتار و گفتار پسر تأثیر میگذارد؟ باید بدانید برای ایجاد یک رابطه خوب و مستحکم، در ابتدا باید از خودتان شروع کنید؛ برای این که پسرها به رفتار و گفتار شما نگاه میکنند و آن را الگوی رفتاری خویش قرار میدهند؛ نکتهای که بیشتر پدرها به آن توجهی نمیکنند. پسرهای جوان به رابطه میان پدر و مادرشان توجه میکنند. او از پدرش میآموزد که چگونه به مادرش و در آینده به همسرش احترام بگذارد، او را دوست داشته باشد و با افراد خانوادهاش مهربان باشد، چگونه با دیگران ارتباط درست و خوب برقرار کند، با چه افرادی همصحبت نشود و به چه پیشنهادهایی قاطعانه نه بگوید و به خاطر نه گفتنش خجالت نکشد. او همچنین یاد میگیرد که چگونه در برابر مشکلاتی که در زندگی برایش پیش میآید، مقاومت کند و آن مشکلات را با صبر و حوصله حل کند. بنابراین پدرها باید عمیقتر و جدیتر درباره رفتار و گفتارشان با دیگران به خصوص افراد خانواده فکر کنند، زیرا پدرها قهرمان زندگی پسرها هستند. پس قهرمان زندگی آنها باشید و اگر میخواهید رابطه خوب و پابرجایی با آنها داشته باشید، باید الگوی رفتاری خوبی برای آنها باشید. پسرهای جوان به رابطه میان پدر و مادرشان توجه میکنند. او از پدرش میآموزد که چگونه به مادرش و در آینده به همسرش احترام بگذارد، او را دوست داشته باشد و با افراد خانوادهاش مهربان باشد، چگونه با دیگران ارتباط درست و خوب برقرار کند و یاد میگیرد که چگونه در برابر مشکلاتی که در زندگی برایش پیش میآید، مقاومت کند.
پیدا کردن علایق مشترکعلایق مشترک بین خودتان و پسرتان را کشف کرده و تقویت کنید. ممکن است شما به علت تفاوت زیادی که از نظر علایق با هم دارید، برای ایجاد یک رابطه استوار با یکدیگر دچار مشکل شوید. در این مواقع، به دنبال نقاط مشترک میان خودتان باشید. برای نمونه، پسری میگفت: پدرم عاشق ورزش کردن بود، اما من بیشتر به کتاب خواندن علاقه داشتم تا بازیهای ورزشی. پدرم خیلی سعی کرد تا من هم مثل خودش عاشق بازیهای ورزشی بشوم. او دوست داشت با هم بسکتبال بازی کنیم، اما من دوست داشتم با هم زیر درخت بنشینیم و کتاب بخوانیم ولی هر دوی ما در فضای باز و بیرون از خانه به چادر زدن، چوب جمع کردن و آتش روشن کردن خیلی علاقه داشتیم. به این ترتیب وقتی بیرون میرفتیم، چادر میزدیم و آتش روشن میکردیم، خیلی به ما خوش میگذشت و از این که در کنار یکدیگر بودیم حقیقتاً لذت میبردیم. پس شما هم، به وقتی که با پسرتان میگذرانید اهمیت بدهید، به علایق او احترام بگذارید و با او مهربان باشید.
![]() |
![]() |