عواقب خطرناک شبکه های اجتماعی

از میان انبوه پیام های شبکه های اجتماعی تعدادی فقط حاشیه ساز هستند؛ اما این حواشی زمانی که در آن ها از افراد صحبت می شود اهمیت بیشتری پیدا می کنند و نیاز به یک بررسی و بازنگری جدی دارند.
در مطالب قبلی موارد زیادی از حواشی و جنجال های درد سر ساز شبکه های اجتماعی را عنوان کردیم؛ از جنجال هایی که شخص خاصی را مورد نظر داشت گرفته تا پیام هایی که حواشی اش همه گیر بود و تعداد زیادی را درگیر خود کرد مانند فیلمی که از لحظه فوت مرتضی پاشایی  پخش شد و یا موارد مشابهی که در مطالب قبلی به آنها پرداختیم.
در حالیکه در هفته های اخیر حواشی شبکه های اجتماعی کمی کمرنگ شده بود، در روز های گذشته خبرهایی از چند حاشیه تازه به گوش رسید که چندان خوشایند نبود و عواقب بدی را به دنبال داشت.
عکس هایی از یک خودکشی
در تصاویری که چندان هم واضح نبود عکس هایی از یک دختر جوان منتشر شد که خود کشی کرده بود و خیلی سریع این عکس ها در فضای مجازی پخش شد. تصاویر این خودکشی خوشایند نبود و هرکس در نگاه اول به دنبال پاسخی بود برای اینکه از اصل ماجرا باخبر شود و علت خودکشی را پیدا کند.
ناخوشایندی عکس ها پیگیری ها برای باخبر شدن از اصل ماجرا را بیشتر کرد و بعد از کمی مشخص شد که عکس ها جعلی بوده. اما نهایتا محتوای دلخراش این عکس ها مخاطبانش را درگیر خود کرده بود.
 

اطلاعیه ای برای بیماران سرطانی
پیامی دیگر که شاید بخاطر حس نوع دوستی خیلی سریع تر همه جا پخش شد این بود : "روز جمعه 8 اسفند ساعت 12 بیمارستان تریتا واقع در بزرگراه همت... یکی از پروفسورهای معروف دنیا جهت ویزیت بیماران سرطانی به صورت رایگان خدمات ارائه می دهد در صورتی که بیمار سرطانی می شناسید ممنون میشم اطلاع رسانی کنید." محتوای پیام به شکلی است که کمترین شک برای جعلی بودن آن وجود دارد. وقتی این پیام همه گیر شد با پی گیری تعدادی از خبرنگاران که به قصد تهیه گزارش  از این موضوع می خواستند راهی بیمارستان شوند مشخص شد که مسئولین این اتفاق هیچ اطلاعی از انتشار این پیام ندارند و در توضیح اینکه همیچین موضوعی صحت دارد یا نه اعلام شد که این حرکت تنها مربوط به بیمارانی است که از بهزیستی نامه داشته باشند و هرکسی صرف داشتن بیماری سرطان امکان مراجعه ندارد.
 نهایتا هم مسئول اپراتوری بیمارستان تریتا عنوان کرد: "قرار است پروفسور فیروزان حدود 60 ـ 50 نفر از بیماران سرطانی را که در همایش‌های قبلی فرم پر کرده‌اند و برای آنان دعوتنامه ارسال شده‌است، به صورت رایگان ویزیت کند، سایر مراجعه‌کنندگانی که جهت این امر به بیمارستان مراجعه می‌کنند تنها فرم پر می‌کنند تا در همایش‌ها و ویزیت‌های احتمالی بعدی شرکت داده شوند."
محتوای این پیام خیلی سریع در شبکه هایی مانند وایبر منتشر شد و قطعا به دست کسانی که خودشان یا نزدیکانشان درگیر بیماری سرطان هستند و برای درمان حاضرند راه های مختلف را امتحان کنند رسید اما در آخر این پیام شایعه ای بود که تنها عده ای را به اشتباه امیدوار کرده بود. 

ابولا در شبکه های اجتماعی
خبر دیگر شایعه وارد شدن بیماری ابولا به کشور بود که سرانجام از طریق رسانه های رسمی شایعه بودن آن مطرح و کذب بودنش مشخص شد.
شایعه در مورد آمدن ابولا به کشور چندین بار با این عنوان که ابولا در فلان بیمارستان دیده شده مطرح شد که آخرین آن در مورد بیمارستان ابوذر اهواز بود و نهاتیا این شایعه هم از طرف رئیس بیمارستان اهواز رد شد و او با بیان اینکه: "یک نوزاد شیرخواره یک ساله، هفته گذشته با نشانه‌های تندی تنفس، تب و به دلیل عدم پاسخ به درمان در بیمارستان بصره کشور عراق توسط خانواده این بیمار به بیمارستان ابوذر اهواز منتقل شد که به دنبال دریافت آنتی بیوتیک‌های مناسب، خوشبختانه علایم تنفسی بیمار کاملا بهبود یافت و تب وی نیز قطع شد. با اشاره به اینکه درحال حاضر این نوزاد به دلیل بیماری سینه پهلو در این بیمارستان بستری است، اعلام کرد این نوزاد مبتلا به هیچ گونه بیماری مسری نیست" و به شایعات پایان داد. البته اگر دوباره بیمارستانی دیگر دستمایه این شایعه نشود.
 

ترک تحصیل برای یک فیلم
شایعاتی که در بالا مطرح شد عواقب عمومی تری داشت اما مدتی قبل فیلمی در شبکه های اجتماعی دست به دست شد که تقریبا اکثر کسانی که فیلم را دیدند فقط به آن خندیدند و کسی به این فکر نکرد که این فیلم از کجا آمده و دانش آموزی که در این ویدئو مورد تمسخر قرار می گیرد تنها یک دانش آموز ساده است که انتشار این فیلم ممکن است زندگی او را تغییر دهد.
ماجرا از این قرار بود که دانش آموز کم سن و سالی که مقابل دوربین معلم کلاس ایستاده، وقتی با سوالات وی روبه‌رو می‌شود و جوابی برای بیان ندارد، سوالات معلم را که به نظر بسیار ساده هستند، با لحن شگفت‌ زده‌اش تکرار می‌کند. معلم می‌پرسد چرا در شمال کشور بام خانه‌ها شیروانی می‌سازند و دانش آموز من من کنان می‌گوید: شیب دار؟! بام؟
اما در کنار خنده ای که با دیدن این فیلم برلب خیلی ها نشست، اتفاقی که بعد از این ماجرا برای آن دانش آموز افتاد ترک تحصیل بود و مطمئنا این ترک تحصیل در نتیجه انتشار گسترده این فیلم اتفاق افتاده. 

در کنار محتوای خوب و سالم شبکه های اجتماعی جریاناتی هم هستند که اثرات و عواقب خوشایندی ندارند و عده ای با وجود نتایجی که از محتواهای اینچنینی دیده اند باز هم به کار خود ادامه می دهند. البته این عده خیلی هم دور از ما نیستند در واقع هر کدام از ما پیام هایی را تجربه کرده ایم که یا محتوایی طنز در ظاهر داشته و یا ویدئویی که تنها در چند ثانیه باعث خندیدن ما شده. و همین که با دیدن آن پیام خودمان خندیدیم بدون هیچ فکری پیام را برای دیگران هم ارسال کردیم. در اصل پیام های طنز و ویدئوهای خنده دار مشکلی نیست اما گاهی پای شخصی در میان است که ممکن است چهره ای شناخته شده و یا نا شناس باشد که در هر دو شکلش صحبت از یک انسان است که ممکن است بخاطر یک پیام در ظاهر ساده با مشکلات زیادی روبه رو شود.
حواشی و جریاناتی که شخص خاصی را موضوع خود قرار می دهد ناخواسته شخص مورد نظر را هم وارد ماجرا می کند در حالی که شاید آن فرد اصلا تمایلی به این که اتفاقی که مربوط به او بوده همه گیر شود نداشته باشد.

حالا که حضور در دنیای مجازی خوب یا بد بخش زیادی از زندگی ما را درگیر خود کرده، حداقل کاری که برای غرق نشدن در این فضا می توانیم انجام دهیم این است که کمی به محتوایی که برایمان ارسال می شود و برای دیگران ارسال می کنیم بیشتر فکر کنیم.

آرایش خانم ها و حفظ محیط زیست

شبکه "a r d " آلمان در گزارشی در صدد ارتباط بین لوازم آرایش و نابودی و آلودگی محیط زیست پرداخت
 به گزارش واحد مرکزی خبر خبرنگار شبکه اول تلویزیون دولتی آلمان، «آ.اِر.دِ» در ابتدا این پرسش را مطرح کرد که براستی آیا ذرات پلاستیکی موجود در محصولات آرایشی و زیبایی معطر می توانند به مرگ ماهی ها و صدفها بینجامند؟ وی با بیان آنکه امروزه ماسکهای زیبایی صورت، خمیر دندان و شامپوی بدن تقریبا در هر دستشویی و حمامی یافت می شوند، افزود: مایه تاسف است که این مواد و ذرات پلاستیکی در نهرها و دریاها نیز وجود دارند. البته مصرف کنندگان، این باصطلاح «میکروپلاستیکها» را برای سلامتی بشر زیانبار نمی بینند.
به همین خاطر است که مدتی است حافظان محیط زیست و نمایندگان حزب سبزهای پارلمان آلمان (بوندس تاگ) ممنوعیت کاربرد ذرات پلاستیک در محصولات آرایشی و بهداشتی نظیر کرمهای صورت، ژلهای مو یا روژگونه و محصولات مراقبت از پوست را خواستار شده اند. این مواد و ذرات کوچک پلاستیکی بعد از مصرف شدن، تجزیه نمی شوند و حتی از طریق فاضلاب به نهرها و دریاها وارد می شوند. صنایع آرایشی هم اکنون سالانه، صدها تن «میکروپلاستیک» از خود بجا می گذارند که باید در برابر تولید این مواد تجزیه ناشدنی پاسخگو بود.
خبرنگار این گزارش با بیان آنکه مواد و ذرات تشکیل دهنده محصولات آرایشی و زیبایی، وارد بدن ماهیها و صدفها می شوند و در واقع عامل مرگ آنها به حساب می آیند، افزود: هر چند امروزه تقریبا هر کس پس از استحمام از این مواد ژل مانند برای مراقبت از پوست و موی خود استفاده می کند اما این نهرها و دریاها هستند که در نهایت از وجود ذرات پلاستیکی و شیمیایی این محصولات تحت فشار قرار می گیرند و آسیب می بینند. از منظر مصرف کنندگان این محصولات، این باصطلاح «میکروپلاستیکها» سلامتی را به خطر نمی اندازند؛ مساله ای که البته به زعم حافظان محیط زیست وابسته به حزب سبزهای آلمان، مایه نگرانی است.

نادیا سیبارت از اداره فدرال حفاظت از دریا در این باره اظهار داشت: ما از تولید کنندگان و همچنین از سیاستمداران می خواهیم که کاربرد «میکروپلاستیکها» در تولید مواد آرایشی را ممنوع کنند. از دو سال گذشته که ما با تولید کنندگان این محصولات صحبت کردیم آنها چنین ادعا کرده اند که «میکروپلاستیکها» را از تولیدات خود حذف کرده اند. اما حقیقت مطلب آن است که معلوم نیست در بلند مدت آنها به قول خود وفادار باشند. در واقع نمی شود به این حرفها اعتماد کرد. آنچه ما می خواهیم مبادله «میکروپلاستیکها» به صنایع دیگر نیست بلکه ما بدنبال ممنوعیت استفاده از این مواد هستیم؛ ممنوعیتی که تنها در سطح ملی نباشد بلکه در سطح بین المللی و در سطح اتحادیه اروپا نیز تعمیم یابد.
خبرنگار این گزارش سپس وارد یک محیط آزمایشگاهی شد و ظرفی را نشان داد که در آن مواد «میکروپلاستیک» پس از شستشوی دندانها با خمیر دندان و یا در حین جداسازی ماسکهای زیبایی صورت در فاضلاب ته نشین شده بود.
تصفیه خانه های فاضلاب تنها بخش کوچکی از «میکروپلاستیکها» را تصفیه می کنند و مابقی این مواد بطور مثال در دریاها وارد و در آنجا طعمه آبزیان می شوند. پژوهشگران تاکنون وجود این ذرات را در بدن ماهی ها، صدفها و حتی فوکها تشخیص داده اند. کارشناسان حتی بر این باورند که این ذرات معلق در آب دریاها حتی به سایر جانوران آبزی نیز آسیب می رسانند.
اشتفان بوریان از موسسه حیات دریا در آلمان در اینباره گفت: طبیعی است که ماهی ها از طریق دهان، مواد غذایی را وارد شکم خود می کنند. در این میان مواد ریز هضم ناشدنی به همراه خوراک وارد شکمشان می شود که در نهایت مرگ بسیاری از ماهیان را موجب می شود. در واقع باید گفت بدن این آبزیان بتدریج به انبانی از زباله های پلاستیکی تبدیل می شود.
مصرف کنندگان، اطلاعات اندکی راجع به «میکروپلاستیکها» دارند و بسختی می توانند به وجود این مواد در محصولاتی که مورد استفاده قرار می دهند، پی ببرند. زیرا این مواد اغلب نامهای متفاوتی دارند. با اینحال هم اکنون نرم افزارهای کاربردی بر روی گوشی های تلفن همراه توسعه یافته است که از طریق خوانش بارکد مندرج بر روی محصولات، محتوا و وجود ترکیبات پلاستیکی آنها را نشان می دهد. شبکه اینترنت، پایگاه مشاوره ای خوبی برای آشنایی بیشتر با «میکروپلاستیکها» می تواند باشد. برخی از این پایگاهها این مواد را خطر غیرقابل رویت برای سلامتی انسان خوانده اند.

 بسیاری از تولید کنندگان محصولات آرایشی و بهداشتی قصد دارند (بطور داوطلبانه) تا پایان سال 2015 از این مواد در تولید محصولات خود استفاده نکنند و بنابراین دیگر نیازی به دستورات صادره سیاسی برای خود نمی بینند. به گفته اتحادیه صنایع شوینده و آرایشی و بهداشتی آلمان، تولید کنندگان محصولات آرایشی باید محصولات ایمنی بخش برای سلامت انسان و محیط زیست در دسترس مصرف کنندگان قرار دهند. بی شک این رسالت در چارچوب مقررات قانونی در گستره جهان محقق خواهد شد.
اکنون مراقبان و فعالان محیط زیست امیدوارند تا بررسی این چالش در کانون توجهات ویژه پارلمان فدرال آلمان قرار گیرد. زیرا بطور مثال هر خمیر دندان این ظرفیت را دارد که ذرات پلاستیکی بیشتری را وارد آب دریاها کند.

منبع:خبر آنلاین

عاشقانه‌های پرطرفدار زرد!

تاریخ : سه شنبه 5/12/1393 تعداد بازدید : 515

ادبیات عامه‌پسند در هر جامعه‌ای طرفداران خاص خودش را دارد. خیلی از نوجوانان و جوانان زمانی که به ادبیات روی می‌آورند، بیش‌تر خواهان تفریح و تفنن‌اند و ادبیات و به‌ویژه رمان برای آن‌ها آینه‌ای است که بتوانند نیازها و دغدغه‌های آشنای خود را در آن ببینند.

شاید نتوان به مطالعه آثار ادبیات عامه‌پسند توسط نوجوانان و جوانان چندان خرده گرفت چرا که این آثار علاوه بر این‌که بخشی از اوقات فراغت آن‌ها را پر می‌کنند، منجر به پرشدن برخی چاله‌های ذهنی و روحی در این گروه‌های سنی نیز می‌شوند. اما این ژانر از ادبیات زمانی مشکل‌ساز می‌شود که خواننده را از دنیای واقعی و شاکله اصلی زندگی دور می‌کند و سبکی تخیلی از روابط انسانی و عاطفی را در چهارچوب ذهنی او به وجود می‌آورد.

امروز کتاب‌فروشی‌ها از داستان‌های عاشقانه‌ای پر شده که نویسنده صرفا با هدف کسب درآمد و به نوعی انجام تجارتی بی‌دغدغه دست به نگارش آن‌ها زده است؛ کتاب‌هایی که با هوشمندی تمام و شناخت دقیق سلیقه مخاطبان نگاشته شده و به چاپ چندم می‌رسند؛ عاشقانه‌هایی پرطرفدار اما زرد...

همراه با مهرداد نصرتی، شاعر و نویسنده، که درباره ی این موضوع سخن می گوید:

قطع ارتباط با دنیای واقعی
بدیهی است همه بزرگسالان کتاب‌خوان امروز در دوره‌ای از زندگی خود (بین 15 تا 24) سالگی خواندن رمان‌ها و داستان‌های عاشقانه را تجربه کرده‌اند.
بیش‌تر افراد از خواندن این نوع کتاب‌ها در دورانی خاص ناگزیرند اما این مساله زمانی مشکل‌ساز می‌شود که خواننده در فضای حاکم بر این کتاب‌ها باقی بماند و به نوعی ارتباط خود را با دنیای واقعی قطع کند و دنیایی تخیلی بر پایه روابط احساسی و عاطفی شخصیت‌های این کتاب‌ها بسازد.
بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند رواج کتاب‌هایی از این دست ارتباط مستقیمی با عقلانیت‌گریزی در جامعه دارد، یعنی زمانی‌که جامعه جریانی عقلانی و جدی در خود نمی‌یابد در داستان‌نویسی دچار آفت عاشقانه‌نویسی‌های سطحی و سخیف می‌شود.

فیلم های پیش از انقلاب
عامه‌پسند‌نویسی در تمامی دنیا رواج دارد و بسیاری از نویسندگان مشهور با داستان‌های عاشقانه وارد دنیای ادبیات شده‌اند.
اگر عامه‌پسندنویسان در نگارش آثار خود به شعور و من واقعی مخاطب احترام بگذارند، نتیجه نهایی کارشان اثری قابل تامل خواهد شد؛ در غیر این صورت خواننده ناچار به مطالعه آثاری می‌شود که تنها از چیده شدن کلماتی پرزرق و برق تشکیل شده و صرفا توانایی زیادی در بالا و پایین کردن احساساتش دارند.

این نوع آثار را می‌توان با فیلم‌های پیش از انقلاب که مخاطب را در رویاپردازی و زندگی در فضای غیرواقعی غرق می‌کرد، مقایسه کرد.
این داستان‌ها خواننده را در فضایی قرار می‌دهد که در دنیای واقعی به ندرت اتفاق می‌افتد و همین باعث می‌شود فرد در زندگی واقعی و در مواجهه با رویدادهای احساسی و عاطفی با چالش‌های جدی مواجه شود.

روابط عاشقانه ی نامتوازن
نویسندگان این نوع کتاب‌ها به فرمول و قالبی مشخص در نگارش این آثار رسیده‌اند و با رصد سلیقه مخاطبان و بازخورد کتاب‌های قبلی، کتاب‌های جدید خود را به رشته تحریر درمی‌آورند.
متاسفانه در نمایشگاه‌هایی که وزنه‌های ادبیات کشور به خوبی فروش نمی‌روند، شاهد فروش موفق این نوع کتاب‌ها هستیم که این نشان از بازار داغ این آثار در بین مخاطبان دارد.

در بسیاری از این کتاب‌ها شاهد رابطه عاشقانه جوان با پیر، ثروتمند با فقیر و انواع دیگری از رابطه‌های نامتوازن هستیم که غالبا نیز به خوشبختی و سعادت ختم می‌شوند؛ این درحالی است که در زندگی واقعی کم‌تر می‌بینیم که این دست روابط به شادکامی واقعی طرفین منتهی شود.

آسیب شناسی حوزه عامه پسند نویسی
متولیان حوزه ادبیات در ابتدا باید فضای عامه‌پسندنویسی در کشور را به خوبی بشناسند و آسیب‌شناسی کنند.
عاشقانه‌نویسی در ایران از بیش از 10 قرن پیش رواج داشته و آثار شاخصی در این حوزه وجود دارد اما متاسفانه نسل امروز شناخت چندانی از این آثار فاخر ندارند و مسوولان و ناشران نیز تلاش جدی برای شناساندن این کتاب‌ها به نوجوانان و جوانان صورت نداده‌اند.
برای تغییر در شرایط موجود باید آثار موفق داخلی و خارجی این حوزه از ادبیات شناسایی و به دیگران معرفی شود. علاوه بر این، مسوولان باید از نویسنده‌های نامی و مطرح کشور که اصالت نگارش و توجه به نیازهای مخاطب را بیش از منفعت مادی خود در نظر دارند درخواست کنند تا آثاری در حوزه ادبیات عامه‌پسند به نگارش دربیاورند.
بدیهی است این اقدام باعث از رونق افتادن عاشقانه‌های زردی می‌شود که امروز بازار کتاب ایران را فراگرفته‌اند.

منبع: ایسنا

لباس های ضد خیانت

همانطور که در مقاله قبلی گفته شد؛ لباس ها دوستان ما هستند. پس بهتر است قبل از انتخاب و خرید؛ آنها را به خوبی بشناسیم. بعضی از آنها به قیمت از بین رفتن محیط زیستمان سر از فروشگاه های پر زرق برق شهرمان درآورده و  اصل خود را در پس ظاهر فریبنده شان پنهان کرده اند. هدفشان تنها جلوه گری در ویترین فروشگاه های گرانقیمت است ولو با نادیده گرفتن آه و اشک و زحمات دستانی که آنها را به وجود آورده اند.
حال اگر محیط زیست و سیاره مان را دوست داریم؛ اگر به اصول انسانی پایبند هستیم؛ می بایست کدامیک را انتخاب کنیم؟ چگونه ذات آنها را بشناسیم؟

ابتدا باید گفت؛ منسوجاتی که  الیافشان از منابع طبیعی استخراج شده و تولید و مصرف آنها اثرات زیست محیطی کمی داشته باشند موفق به کسب برچسب Eco-Lable می شوند.

این برچسب؛ در مقاله ی قبلی معرفی شده است. از طرف دیگر محصولاتی که در تولید آنها به سلامت و کیفیت معیشتی کارگران توجه شده باشد برچسب “تجارت عادلانه“    (Fair trade) دریافت می کنند. 
در این مقاله در مورد شرایط اخذ این برچسب توضیحاتی ارائه شده است.

کیفیت فرایند های تولیدی محصول؛ ملاک اخذ این استاندارد و برچسب می باشد. کارخانجات تولید منسوجات سعی می کنند که این برچسب کیفیت را دریافت کرده و  بسیاری از آنها اصول تولید عادلانه را در سیاستهای تولیدی شان در نظر می گیرند تا مشتریان بیشتری را جذب کرده و به وسیله ی این برچسب؛ به آنها این اطمینان داده می شود که در تولید محصولاتشان؛ به اصول تجارت عادلانه پایبند بوده اند. زیرا امروزه مشتریان نسبت به استفاده از محصولات سازگار با محیط زیست؛ مشتاق هستند. اما زمان زیادی لازم است تا تمامی مشتریان در سراسر دنیا در خریدشان این گونه محصولات را انتخاب کنند.
از طرف دیگر برخی از فروشندگان و بازاریاب ها؛ این گونه محصولات را تحت عنوان "محصولات اخلاقی" (Ethical products) معرفی می کنند.

به طور مثال people tree یکی از این تولید کنندگان پوشاک است که طبق اصول تجارت عادلانه فعالیت کرده و در بهترین خیابان های لندن؛ در کنار برترین و معروفترین فروشگاه ها شعبه ی فروش دارند.

اصول تجارت عادلانه شامل موارد زیر می باشد:
1- پرداخت دستمزد عادلانه به کارگران تولیدی توسط کارفرما.

2- تامین ایمنی و سلامت کارگران.

3- ایجاد شرایط آموزش به کارگران؛ جهت ارتقاء مهارت های آنها

4-عدم استفاده از کودکان در فرایند تولید

5- حفظ امنیت شغلی کارگران.

6- حفظ مشاغل بومی و صنایع دستی هر کشور.

7-حفظ حقوق حیوانات و به طور کلی جانداران و محیط زیست.

به طور مثال؛ Black Yak یکی از شرکت های تولیدی پوشاک است که شرایط ایمنی کار و تجارت عادلانه را ؛ رعایت می کند. این شرکت انگلیسی از دستبافته های طبیعی رایج در مناطق هیمالیا و تبت در محصولاتش استفاده می کند. اصولی که این شرکت تولیدی رعایت می کند شامل مواردی چون دستمزد عادلانه کارگران بومی؛ تساوی شرایط کار؛ حفظ ایمنی کار؛ ارتباط تجاری بلند مدت با کارگران؛ تامین سلامت و شرایط تحصیل برای آنها می باشد.

همانطور که گفته شد در تجارت عادلانه؛ تولید محصولات جدید می بایست به گونه ای باشد که مشاغل بومی و قدیمی حفظ شود. به طور مثال؛ در کشور خودمان با تولید و رواج استفاده از کالای خواب کارخانه ای؛ دیگر صدای پنبه زن ها شنیده نمی شود و به ندرت نشانی از پنبه زن و کمان و دوچرخه اش دیده می شود. قابل ذکر است که لحاف ها؛ تشک ها و متکا های پنبه ای قدیمی؛ با هر بار که پنبه هایشان اصطلاحا "زده" می شود؛ نو شده و دوباره قابل استفاده می شوند. اما امروزه تشک های خوشخواب؛ لحاف هایی که با الیاف مصنوعی پر شده اند؛ پس از مدتی دیگر قابل استفاده نیستند.
با توجه به مطالب گفته شده؛ مسئولیت طراحان این است تا ایده هایشان را با اصول تجارت عادلانه هماهنگ کرده و این موارد را در بین تولید کنندگان رواج دهند و در طرح هایشان به نوعی از منسوجات و دست بافته های بومی  استفاده کنند. از طرف دیگر؛ مشتریان نیز وظیفه دارند تا از خرید پوشاک و به طور کلی منسوجاتی که با اصول تجارت و تولید عادلانه مغایرت دارند؛ امتناع کرده تا به نوعی جلوی سوء استفاده از کارگران گرفته شود.
بسیاری از مشتریان در کشورهای اروپایی از سیستم های تولیدی ناعادلانه و استفاده از کودکان کار؛ متاثر شده و نسبت به تبعات منفی آن آگاه هستند و از خرید این گونه محصولات امتناع می کنند. این حرکت باعث می شود تا کارفرمایان به کارگران حقوق عادلانه داده و از استخدام کودکان کار اجتناب کنند.

حال باید پرسید آیا واردات و استفاده از  البسه های بی کیفیت؛ صنایع دستی بومی مان که در کشور چین تولید می شوند و ... ؛ با اصول تجارت عادلانه سازگار است؟
فرش های دستبافت کشورمان که به قیمت خون دل خوردن بافندگانشان؛ با دستمزدهای ناعادلانه و سوء استفاده از کودکان کار؛ تولید می شوند و در ویترین فروشگاه های پر زرق و برق داخلی و خارجی؛ با قیمت هایی بالا؛ به فروش می رسند؛ تا چه میزان با اصول تجارت عادلانه فاصله دارد؟
 آیا وقت آن نرسیده هوشیار شویم و از تولید کنندگان داخلی؛ بخواهیم تا برای کسب برچسب تجارت عادلانه تلاش کنند؟ آیا این وظیفه ی مسئولین نیست که استانداردهای اخذ برچسب تجارت عادلانه را تصویب کرده و در اختیار تولید کنندگان و وارد کنندگان قرار دهند؟ همانطور که امروزه تمامی محصولات داخلی؛ ملزم به ثبت استاندارد های زیست محیطی بوده و از این نشان ها و برچسب ها جهت رقابت در بازار استفاده می کنند.

منابع :

Davies; Denise, Dick; Amanda, Hardly; Liz, AQA-Design and Technology – Textile Technology, Thornes; Nelson; 2009, United Kingdom

پیامدهای بی اخلاقی در فضای اینترنت!

عصر حاضر را عصر سیاره رسانه های مدرن و به گفته آلومن تافلیر نویسنده کتاب پر تیراژ موج سوم، عصر کلبه الکترونیک نامیده اند. علاوه بر رادیو و تلویزیون و مطبوعات، ماهواره ها، اینترنت، موبایل و... تا کنج خلوت ما نفوذ کرده و ذهن و زندگی ما را اشغال نموده اند. برخورد حذفی و سلبی با آن ها ناممکن و گسترش قارچ گونه آن ها نیز مضر و مسموم کننده است.

کم نیستند پدران و مادرانی که با مراجعه به دفاتر مشاوره ای و مراکز روانشناسی و تربیتی از آثار و عوارض تلخ و گزنده اینترنت و موبایل در زندگی فرزندان خود شکوه و شکایت و خواهان ارائه راه حل های کاربردی برای مهار و یا محدود نمودن نفوذ رسانه های مذکور در ذهن و ذوق فرزندان خود می باشند.

در این اجمال با توجه به تهدیدات فرهنگی و اخلاقی اینترنت به منظور تضمین سلامت اخلاقی نسل جوان، نحوه بهره گیری سالم و هدفمند از آن را مورد تأمل و تحقیقی قرار می دهیم.

قبل از ارائه راه کارهای استفاده از اینترنت آثار و عوارض ناگوار آن نه تنها در ایران بلکه در جهان غرب را مرور می کنیم. چرا که شناخت برون داد مخرب و مسموم اینترنت، خود در مدیریت آن  موثر خواهد بود استفاده واترز [1] در کتاب اینترنت و پیآمدهای اجتماعی آن می نویسد:

اینترنت، بطور وسوسه انگیزه، زمینه های اعتیاد و آلوده شدن به خود را به وجود می آورد. بسیاری از کارفرمایان در آمریکا و اروپا احساس می کنند از طریق عادت های اینترنتی کارمندان شان چاپیده می شوند. وقت تلف کردن در فضاهای مجازی هم اکنون 30 تا 40 درصد به عنوان علت کاهش قدرت تولید کارکنان به شما می آید.

یک ردیاب جنسی مشخص کرده است که بیشتر تجمع ها در بسیاری از سایت های بزرگسالان طی ساعت های کاری صورت می پذیرد.

احساس گناه، یکی از آثار مخرب و ضد اخلاقی اینترنت در بین کاربران اینترنتی به شمار می آید. یکی از کاربران می گوید: «آنچه مرا ترساند و منجر به کوتاه تر کردن هرزه نگاری آن- لاین در باره ام شد، احساس گناه دائمی در تمام شبانه روز بود که بسیار ترسناک و فرساینده است.[2]

اینترنت، کاربران را به دنیای خیالی و مجازی، دوری از جمع، انزواطلبی کشانده و بسیاری از موج سواران خود را در امواج خانمانسوز غیراخلاقی گرفتار، ساخته است. دکتر شنایدر یکی از محققان و پژوهشگران در حوزه آثار اینترنت در زندگی فردی و اجتماعی مردم آمریکا طی مصاحبه ای که با 100 نفر از افرادیکه همسرانشان اعتیاد به سکس مجازی داشته اند از زبان همسران این افراد می نویسد: آن ها دائماً تکرار می کردند که احساس لطمه دیدن، خیانت، طرد شدن، تباهی، تنهایی، شرمندگی، انزوا، خفت و خشم دارند.

زنجوان یک معتاد به اینترنت می گوید: من چگونه می توانم، رقابت کنم با صدها فرد گمنامی که هم اکنون در رختخواب ما و در سر همسرم هستند. رختخواب ما، جایی که با همسرم صمیمی بودیم، پر شده از غریبه های بی ارزش و گمنام.

تلخ ترین بخش پژوهش های مذکور اینجاست که بسیاری از کاربران در آغاز بهره گیری از اینترنت در پی ارتقاء سطح علمی، فرهنگی، هنری و سیاسی خود می باشند، امّا در مسیر جستجوی سایت ها و برنامه های جدید گرفتار جاذبه های غیراخلاقی و در نتیجه مسموم شدن روح و روان خود می شوند.

خلاصه اینکه "واترز" در کتاب یاد شده تصریح می کند که اینترنت، به شدت مشتریان خود را در گرداب خود غرق نموده و کمتر کسی است که نبودند در فرآیند استفاده از آن دچار احساس تنهایی، افسردگی، اتلاف وقت، انفعال، بلوغ زود رس و فاصله گرفتن اعضای خانواده از یکدیگر، استرس، احساس گناه، تنبلی و بیماری های جسمی و روحی نشود.

در ایران امروز نیز متأسفانه به جهت عدم مدیریت صحیح و اصولی، آثار و پیامدهای شوم اینترنت را در سبک زندگی، طرز لباس پوشیدن، معاشرت، میهمانی ها، عروسی ها، ارتباط ناسالم بین گروه های غیر همچنین به وضوح مشاهده می کنیم.

عوامل گرایش به اینترنت

1- عدم ارتباط موثر و پایدار، توأم با محبت و عشق و گرمی در بین اعضای خانواده کاربران اینترنت

2- عدم آموزش فرهنگ بهره گیری از رسانه های مدرن، در خانه و مدرسه و دانشگاه

3- ضعف شبکه اینترنت داخلی به عنوان زیر ساخت توسعه جامعه مدرن

4- ناآشنایی والدین به نوع بهره گیری صحیح از اینترنت و حتی گاهی عدم استفاده مناسب والدین از اینترنت. اگر پدران و گاهی مادران خود آلوده به استفاده غلط از این رسانه باشند، از فرزندان چه انتظاری می توان داشت.

5- برخورد حذفی و سلبی و نه ایجابی با گسترش رسانه های مدرن

6- جوان بودن و جمعیت کشور  و هیجانی بودن فضای اینترنت برای نسل جوان.

7- رقابتی نبودن فضای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و تلاش احزاب و گروه های قدرتمند جهت تک صدایی و تک حزبی کردن فضای فرهنگی و آموزشی و...

این فرآیند معیوب باعث می شود، جوانان دختر و پسری که در دهه اول انقلاب به تفریحات و رقابت ها و مطالعات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می پرداختند، امروز بسیاری به رقابت در خود نمایی و خودآرایی و تنوع طلبی و ایجاد روابط غیراخلاقی بپردازند.

خریدن به کنج تنهایی و حضور منفعلانه در برابر رسانه های مدرن و تحت تأثیر آموزه های غیراخلاقی و هوس انگیز اینترنت از اصلی ترین فضاهایی است که به گرایشات کاذب مذکور جواب مثبت می دهد.

راهکارهای مقابله با فسادسازی اینترنت

بعد از شناخت عوارض آزاردهنده و گزنده اینترنت در اخلاق و رفتار فردی و اجتماعی، و باز کاوی عامل و عوامل استفاده ناسالم از این رسانه، ارائه راهکارهای مقابله با آثار مسموم کننده آن کار چندان پیچیده ای نخواهد بود.

راهکارهای پیشگیری از آثار سوء اینترنت

جهت رعایت اختصار اصلی ترین راهکارها را مرور می کنیم:

1- تأکید و توجه جدی بر ساماندهی نظام خانواده و تحکیم روابط موثر بین اعضای خانواده، از مهم ترین پیش نیازهای مقابله با آثار مخرب و مضّر رسانه های مدرن، از جمله اینترنت به شمار می آید. گرمی و عشق و پیوند پایدار و مقدس اعضای خانواده، مانع پناه بردن نسل جوان (اگر چه گاهی والدین نیز آلوده می شوند) به خلوت اینترنتی خواهد شد.

طبق تحقیقات موجود، پدران و مادرانی که بیشتر وقت خود را (به طور هدفمند) با فرزندان خود سپری می کنند. فرزندانی پویا و پرتلاش و موفقی داشته و در نتیجه در دام پر دانه رسانه ها گرفتار نمی شوند.

از سوی دیگر هم نیستند زنان جوانی که می گویند همسرشان هووی اینترنتی (بیوه زن مدرن) را از طریق این رسانه به خانه آورده و فضای خانه را آلوده به حضور مروجان فرهنگ بیگانه کرده اند.

2- تقویت بنیه دینی و اخلاقی و شناختی اعضای خانواده، از طریق توسعه فعالیت های آموزشی، هنری، علمی و مسافرت های مذهبی و نیز حضور فعال در مراسم و جشن های ملی و مذهبی

3- آموزش نحوه استفاده صحیح با تأکید بر مدیریت زمان از اینترنت- به طور مثال همان طور که، در تعاملات اجتماعی و معاشرت های فامیلی و خانوادگی به فرزندانمان یاد می دهیم که با خوبان معاشرت کنند در فضا مجازی نیز این مهم را مورد توجه قرار دهیم.

هم چنین یاد بگیریم و یاد بدهیم که نباید اطلاعات و خصوصیات خانوادگی را از طریق فعالیت های اینترنتی در اختیار دیگران قرار دهیم. و یا با افراد ناشناس ارتباط بر قرار کنیم. و یا به ولگردی اینترنتی معتاد شویم.

4- سایت ها وبلاگ نویسان متعهد را به فرزندان معرفی کنیم

5- قرار بگذاریم هر روز، راجع به یک موضوع مخصوص در فضای مجازی، جستجو و بحث و گفتگو کنیم. در این فضا می توان روحیه تحقیق و پژوهش راجع به سوژه های مورد نیاز خانواده، مانند تکنیک های موفقیت، راه های رسیدن به شادابی و نشاط، مقابله با استرس و اضطراب، شناخت افراد و شخصیت های علمی موفق در جهان و ... را در بین اعضای خانواده تقویت کرد.

در این خصوص همکاری خانه و مدرسه برای برگزاری مسابقات پژوهشی و تحقیقی و تعیین جایزه به منظور تشویق و ترغیب هر چه بیشتر نسل جوان بسیار موثر و مفید خواهد بود.

6- مسافرت ها، معاشرت ها نباید به گونه ای (از سوی والدین) طراحی شوند که فرزندان، مایل به همراهی با اعضای خانواده نباشند. جذابیت های تفریحی، هیجانات و شادی های مورد علاقه فرزندان نباید مورد غفلت واقع شود.

7- زمان و مکان استفاده از اینترنت برای تمامی اعضای خانواده شفاف سازی شود. استفاده پنهانی و پشت درهای بسته و به طور نامحدود ممنوع- حداکثر فعالیت های اینترنتی 2 ساعت در شبانه روز.

8- اضطراب، ترس، افسردگی، احساس تنهایی، احساس حقارت، کمرویی، بیکاری از عوامل مهم آلوده شدن و اعتیاد به اینترنت است. همه نهادهای تأثیرگذار (خانه، مدرسه، رسانه ها و...) می بایست برای پیش گیری و درمان اختلالات مذکور، اقدامات لازم را به عمل آورده و صرفاً به جنگ با معلول ها نپردازند.

9- گاهی دفاع غلط از ارزش های دینی و اخلاقی و سیاه جلوه دادن اسلام موجب فرار نسل جوان از خانه و مدرسه و نهادهای رسمی و پناه بردن به فضاهای مجازی و مضّر می باشد. بدون شک معرفی دین زنده و پویا و معرفی زیباییهای قرانی و نورانی اسلام در ساماندهی رویکرد و عملکرد جوانان ما و در نتیجه استفاده آنان از رسانه های مدرن نقش معجزه آسایی خواهد داشت که نباید مورد غفلت والدین، معلمان، مبلغان دینی و متولیان امور قرار گیرد.

10- تهیه و توزیع ارزان قیمت سرگرمی های رایانه ای برای کودکان و نوجوانان، در تحدید فعالیت های اینترنتی بسیار موثر خواهد بود.

پی نوشت ها:

[1] - وی یکی از مدیران برنامه ریز پروژه های اینترنتی در آمریکا بوده و در خصوص اعتیاد اینترنتی تحقیقات گسترده به عمل آورده است.

[2] - به نقل از کتاب اینترنت و پیامدهای اجتماعی آن- استفاده واترز- ص 29

احمد رزاقی                    

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان